Një ditë
do t'i gjejshë të flakura
vetëm këpucët e ëndrrave,
bregnajës nën dritëhënë.

Dhe unë do të të gjejë te secili nga pak
por te asnjeri të tërin.
Dhe kur një këngë nga largësia
do t'më shungëlloi : ''ja ku jam...''
..eh, si ta dija se ti je Ti.

Të mbathurat e mija
do vazhdojn të mbesin
gjurmët e të ''ëmblës Isabel''.