Nën thanë,
si n'andërr kërkoi zanin goj'amël t'shpendit.
Qerdhja n'myk andrrash
kullon vajin e vjeshtës,
strehësh.
''S'asht e mujtne'' !
- ankohet një e përvaj'ne fëmije.
-Po e mujtne munet me kanë !
(Po kaq e përandërrt ndjehej
dhe atëherë, (kujtohej grueja)).
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar