onsdag 19. mai 2010



Hëna si dushk duhani
hyn e del nëpër re.
Yjët ndeznin flakadanin
e dehin me tymnajë.
Vdekjen e rreme lemerisa në këmbana,
për dëshirën e natës.
E shpendijet e shkretëtirës
kërkojn sytë e thatë.
Nuk do ti gjejnë;
se yjët, nuk shuhen
si sytë pa një ëndërr.
Por ti,
as këte se di
...sigurisht.

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar