tirsdag 18. mai 2010



S'ishte ma ere...
Kur u zgjue n'furtun
isha duke u ndjerë ''home''
brenda vorbullës së sajë.
Shembi papritur,
po vetvetiu nuk lind asnjë tallaz.
Ishte kan vran tejendan, pas shpine.
Kur n'jeja aromen e shiut,
t'u'e t'veshtrue pyetshëm, mbeta miop.
Po asnjëherë s'ta takova vështrimin.
Pasi ike, pash cka nuk pash...
..u shemb cka nuk u shemb, pasi ike.
Vec zemra mbeti si për dreqë !

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar