Vibroje fluturaken e mallit, vibroje

në stinën e njejtë, ku pritja ende pret,

lodhur nga shushërimat e malit

e nga drue-droja në luhatje gjethesh.

Frikën që më ngjalle era

mos më rrëmben fishkëllimën

që lenin buzët kalldrëmeve Londiniume...

Sërish vibroje... në sheshin e luleve

ringjalle si melodin e gruas në psalmin e marinarit,

Endrrën ribëje në breg të diellit, pik orientimi,

për udhën - xhade, drejt djepit tënd.