..Shohë hurpin e nji humnere
që t'përpin peshën e trupit...
Ndjejë zgavrën e nji të dredhune
si ta terheq flokun në erë...
Mos të paqa borxh !
Je veq shpirt
në luftë me djallin e padukshëm.
Po lodhesh...
E nëse mundesh beteje
s'do të etiketoj për të cmendur
Shpirt'erë - në zone muzgu poetesh - do t'emroi,
dhe do të shohë në ty si në nji varg.
Se diku brenda thelbit
je ndryshe nga që dukesh.
Nji këmban të tin-ton në kokë
e ti e mban me duar
si paralajmrim te fundit
të nji shpërthimi në atmosferë.
Koha ti iket dikah cmendis.
Ndërmjet gishtrinjëve të iket,
po ti e di se s'do mbrrish askund,
se ke humb ndjesin me kohën.
Vare veten pa kryq, në kohë pa kohë,
Shpirt'ere,
as qielli as toka më s'të do.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar