''Vdes ngadal''

''Vdes ngadalë'' duke u endur

me ca fjalë te zhubrosura në grusht.

Mbase jam tu e bart vec premtimin tim;

''edhe në ditët e larmishme, derisa vdekja t'na ndaj''.

Po ''ajo'' po udhton me mua

a s'po e sheh, sa ngadal po thinjem shtegut,

duke mbetur cdo herë pak e më pak

per veten e për ty.

Jetese privohem duke egzistu

tek e ndjej lumturin t'pa prekur,

nji elipseje ëndërrore

pa mure, pa oxhak e tym.

Atje tej, s'shpejti do të shuhet njëri që s'e njihja,

dhe kur s'di ta ngushlloi, i bërtas : - Shihmë !

- Vdekjet e ngadalshme jan më të tmerrshme !

E sikur të flisnin sytë, të tijët do të klithnin:

-Dua jetë...dua jetë...Vec jetën dua !